500,000 Yıl Önce Florida’daki Bir Çukur Bu Hayvanları Yuttu—Şimdi Kemikleri, Kaybolmuş Bir Dünyayı Gün Yüzüne Çıkarıyor

Yaklaşık 500.000 yıl önce, bazı atlar, tembeller ve armadillolar için kötü bir gün yaşandı; şu anki Florida bölgesinde bir çukurun içine düştüler ve 2022’de iki adam kemiklerini keşfedene kadar orada kaldılar.

Fosil avcıları, Robert Sinibaldi ve Joseph Branin, Steinhatchee Nehri’nde dalış yaparken 552 olağanüstü korunmuş hayvan fosili keşfettiler. Bu bulgular, geçen yılın sonlarında yayımlanan bir çalışmada, Pleistosen buz çağlarının pek bilinmeyen bir dönemi olan orta Irvingtonian hakkındaki bilgileri artırıyor.

Florida Doğa Tarihi Müzesi’nin açıklamasında Sinibaldi, bulanık Steinhatchee Nehri’nde “kahve içinde dalış yapmak gibi” ifadesini kullandı. İlk olarak at dişlerini fark eden Branin, ardından tapir kafatası (hala hayatta olan büyük, domuz şekilli otçul memeliler) dahil birçok başka fosile ulaştı. Sinibaldi, “Önemli bir alana sahip olduğumuzu biliyorduk, ama ne kadar önemli olduğunun farkında değildik,” dedi.

Çalışmaya göre, talihsiz hayvanlar, binlerce yıl boyunca tortu katmanları altında korunan bir çukurda öldü. O zamanlar, Steinhatchee Nehri muhtemelen bugün olduğu yerde değildi. Erozyonla seyri değişerek nehir nihayetinde çukura ulaştı ve fosilleri nehir yatağına taşıdı.

Sinibaldi ve Branin, bulgularını Florida Doğa Tarihi Müzesi’ne sundular ve paleontologlar bu heyecan verici kökenlerini doğruladı.

Florida Müzesi omurgalı paleontolojisi koleksiyon yöneticisi ve çalışmanın ortak yazarı Rachel Narducci, “Her yerde, sadece Florida’da değil, fosil kayıtlarında alanın kaynaklandığı aralık – orta Irvingtonian Kuzey Amerika kara memelisi yaşı – eksik,” dedi. Florida’da bilinen sadece ikinci orta Irvingtonian bölgesi bu.

Bu belirsiz zaman diliminden fosil kanıtlarının eksikliği, bazı hayvanların evrimi hakkında birçok sorunun cevapsız kalmasına neden oldu. Örneğin, Holmesina floridanus—şimdi yok olmuş, büyük armadillolara benzeyen ve ortalama 150 pound (68 kilogram) ağırlığında olan canlılar— çok daha büyük bir tür olan Holmesina septentrionalis‘e evrimleştiler; bu türün üyeleri yaklaşık 475 pound (216 kg) civarındaydı. Steinhatchee Nehri fosillerinden elde edilen Holmesina’nın ayak bileği ve ayak kemikleri, bu geçişe dair içgörüler sağlıyor çünkü H. floridanus ve H. septentrionalis‘in özelliklerini içeriyor.

Narducci, “Bu, kemik anatomisinin boyut artışından sonra türünden daha sonraya evrimleştiğine dair daha fazla ipucu verdi. Yani, boyutları şekil değişmeden önce büyüdü,” şeklinde açıkladı.

Sinibaldi ve Branin’in keşfi aynı zamanda, bugünkü Florida’nın yarım milyon yıl önce nasıl görünebileceğine dair ipuçları da sunuyor. Fosillerin çoğunluğu, hem evcil hem de vahşi atlardan oluşan eski bir grup olan caballines’e ait. Atlar açık alanlarda yaşamaya evrildiği ve Steinhatchee Nehri fosillerinde bulunan yaygınlıkları göz önüne alındığında, Florida’nın bir zamanlar daha az ağaçlı bir açık arazi olduğu öneriliyor.

“Bu bölgedeki atlar hakkında harika olan şey, aynı bireyin üst dişlerini, alt dişlerini ve ön kesici dişlerini gösterecek kadar tamamlanmış olmalarıydı,” dedi, Richard Hulbert, makalenin baş yazarı ve emekli Florida Müzesi omurgalı paleontolojisi koleksiyon yöneticisi. İyi korunmuş dişlerde meydana gelen aşınma, bu erken atların ne tür bitkiler yediğine dair de ipuçları verebilir.

Ayrıca, nehir yatağında ortaya çıkarılan alışılmadık bir tapir kafatası yeni bir türü temsil edebilir veya sadece “popülasyonun garip bir bireyi” olabilir, diye açıkladı Hulbert. “Bu tapirle neler olup bittiğini kesin olarak anlamak için daha fazla iskelet parçasına ihtiyacımız var.”

Bu bulgular, hobi fosil avcıları tarafından Florida’da keşfedilen, artan sayıda omurgalı fosil sahasına ekleniyor ve tutkulu amatörler ile profesyonel araştırmacılar arasında başarılı iş birliklerinin potansiyelini vurguluyor.