Antik Roma’da Sokak Satıcılarının Lezzet Dolu Sürprizi: Küçük Kuşlar Antik Roma sokaklarında gezerken, sokak satıcılarının tezgahında sizi şaşırtabilecek bir lezzet gizliydi: şarkıcı kuşlar! Bu şaşırtıcı delicacies, antik çağ insanlarına farklı bir tat deneyimi sunuyordu. Roma’nın zengin tarihine ve bu ilginç geleneğe dair daha fazlasını öğrenmek ister misiniz? İşte detaylar!

Yeni bir araştırmaya göre, Antik Roma’da acıkıp hızlı bir yemek arayışında olanlar sıklıkla kızarmış ötücü kuşlara yöneliyordu. Mallorca Adası’ndaki bir araştırmacı, antik bir fast-food dükkanının yakınlarındaki çöp çukurunda ötleğen kemikleri keşfetti.

Bu çalışma, Mayıs ayında International Journal of Osteoarchaeology dergisinde yayımlandı ve Roma şehirlerinde ötleğenlerin yaygın bir şekilde satılıp tüketildiğini öne sürüyor. Bu, genellikle bu küçük, benekli kuşların elit ziyafetlerinde yenen bir lezzet olduğu inancını sarsıyor. Ayrıca bulgular, Roma İmparatorluğu’nun canlı sokak yemeği kültürüne dair yeni bilgiler sunuyor.

Mallorca’daki yerel mutfak geleneklerine dayanarak—ki burada ötleğenler (Turdus philomelos) hâlâ bazen tüketilir—bu kuşların tadının küçük av kuşlarına, örneğin bıldırcınlara, tavuğunkinden daha çok benzediğini söyleyebilirim,” diyor çalışmanın yazarı ve Mallorca, İspanya’daki Akdeniz İleri Araştırmalar Enstitüsü’nde araştırmacı Alejandro Valenzuela, bir e-posta ile Live Science’a bu bilgiyi aktarıyor. 

Valenzuela, Alcúdia’nın kuzeyindeki modern kasaba yakınlarında bulunan eski Pollentia şehrinde bulunan terk edilmiş hayvan kemiklerini analiz etti. Roma İmparatorluğu, MÖ 123’te Balear Adaları’nı—Mallorca ve Menorca—fethedince, bu şehri stratejik olarak iki büyük koy arasındaki kıstağa inşa etti. Valenzuela’nın raporuna göre, bir zamanlar Pollentia, bölgedeki en aktif Roma limanlarından biriydi. 

Pollentia’nın kalıntıları üzerinde yapılan arkeolojik kazılar bir forum, tapınaklar, evler, bir tiyatro, mezarlıklar ve tabernae adı verilen küçük yol kenarı dükkanlarını ortaya çıkardı. Bu dükkanlarda ürün, içecek ve ucuz yiyecekler satılıyordu. 1990’ların sonlarında, araştırmacılar bu binalardan birini, “oda Z” olarak bilinen yapıyı kazarak, tabernanın önündeki sundurmaya yerleştirilmiş bir çukura boşaltılan bir merkezi drenaj buldular. Yaklaşık 4 fit genişliğinde (1 metre genişliğinde), 13 fit derinliğinde (4 metre derinliğinde) bu çukur, MÖ 10 civarında kazılmış ve yiyecek atıkları ile ilişkili malzemeler içeren seramik parçaları içeriyordu. 

Çukur içindeki hayvan kalıntıları, muhtemelen tabernada veya çevresinde hazırlanıp pişirilip tüketilen çeşitli memeli, balık ve kuş türlerini kapsıyordu. Valenzuela, bu kalıntıları analiz ederek beş farklı kuş türü belirledi: turnalar, tavuk gibi evcil kümes hayvanları, güvercinler, ötleğenler ve ötleğen büyüklüğünde diğer ötücü kuşlar. Ötleğenler, 165 tanımlanmış örnekle en yaygın olanlardı. 

Daha sonra, Valenzuela şaşırtıcı bir şey fark etti. Kalıntılar arasında birçok kafa, göğüs kemiği ve kanat ve bacakların uç kemiği olmakla birlikte, kuşların en etli kısımlarındaki kemikler, örneğin üst kanat, alt kanat, baldır ve üst göğüsten çok azı vardı.

Bu durumun en muhtemel açıklaması, bu kemiklerin mutfak çalışanları tarafından kasaplık işlemleri sırasında atılmış olmasıdır, diyor Valenzuela çalışmasında. Çukur içinde bulunan az sayıdaki etli kemik de bu hipotezi destekliyor, çünkü kasaplık işlemlerine bağlı zararlar gösteriyordu. 

“Bu kanıtlar, ötleğenlerin yaygın olarak tüketildiğini ve gündelik yemekler ve kentsel gıda ekonomisinin bir parçası olduğunu gösteriyor,” diye yazıyor Valenzuela. 

Bolluklarına rağmen, antik Roma literatürü tipik olarak ötleğenleri toplumun üst katmanları için ayrılmış lüks bir yemek olarak tasvir ediyor. Örneğin, Romalı general Lucullus’un biyografisinde, ötleğenlerin elit ziyafetler için nasıl beslendiği anlatılır. Ancak, Valenzuela’nın bulguları bu yemeğin literatürde göründüğü kadar özel olmadığını öne sürüyor. Aslında, bu kuşlar Roma dönemi Mallorca’sındaki sokak yemeği kültürünün bir dayanağı gibiydi.

Bu durumun Roma İmparatorluğu’nun diğer bölgelerinde de geçerli olup olmadığını belirlemek için daha fazla araştırma gerekmektedir. Valenzuela, diğer ötücü kuşların antik Roma şehirlerindeki rolünü incelemenin, mevsimlik kaynakların yemek sistemlerine nasıl entegre edildiğine dair bilgi sunabileceğini ifade ediyor.

“Sonuç olarak bu araştırma, elit merkezli anlatıların ötesine geçilmesi ve yiyecek uygulamalarının antik kentsel toplulukların yaşam deneyimlerini nasıl şekillendirdiğinin çeşitli yollarına dikkat edilmesi gerektiğini vurguluyor,” diye sonuçlandırıyor Valenzuela.