Bir Lütuf mu, Yoksa Bir Lanet mi? IQ’nuz 200 Olsaydı Hayatınızda Ne Gibi Değişiklikler Olurdu?
IQ’si 200 olan bir birey, sıradan bir insanın hayal bile edemeyeceği bir zihinsel kapasiteye sahip olurdu. Kulağa heyecan verici geliyor fakat bunun ürkütücü yanları da mevcut.
Ancak bu durum, gerçekten herkesin arzuladığı bir “süper güç” mü, yoksa beraberinde zorluklar da mı getiriyor? Bakalım, cehalet gerçekten mutluluk getiriyor mu yoksa bu da çürütülecek mi?
Öncelikle, IQ (Intelligence Quotient) kavramını anlamaya çalışalım.
İnsan zekâsını ölçmek için kullanılan standartlaştırılmış test sonucu olan IQ, ortalama bir insan için 100 olarak kabul edilmektedir. 130 ve üzeri üstün zekâ olarak tanımlanırken 160 ve üzeri de deha seviyesini gösterir.
Peki, 200 IQ ne demektir? Bu, insanlık tarihindeki en yüksek zekâ seviyelerinden biri olarak kabul edilmektedir. Örneğin, Albert Einstein’ın IQ’sunun 160 civarında olduğu tahmin edilmektedir. Newton’un ise 200
Yaklaşık 10 milyarda 1 kişi için IQ’nun 200 olduğu öngörülmektedir, bu da günümüzde 8 milyar insan olduğuna göre 200 IQ’ya sahip birileri olup olmadığını sorgulamak gerekecektir.
Süper zekâ ile yaşamak nasıl bir deneyim?
IQ’si 200 olan bir insan, muhtemelen problem çözme, analitik düşünme ve öğrenme hızında olağanüstü bir kapasiteye sahip olurdu.
Karmaşık matematiksel denklemleri saniyeler içinde çözebilir, birden fazla dili hızla öğrenebilir ve bilimsel keşifler yapabilirdi. Ancak bu süper zekâ, gündelik hayatta nasıl bir etki yaratırdı?
Birincisi, sosyal ilişkilerde zorluklar yaşanabilirdi çünkü bu denli yüksek bir zekâ seviyesine sahip biri, çevresindekilerin düşünce ve davranışlarını anlamakta güçlük çekebilir.
Basit konular üzerine yapılan sohbetler onu sıkabilir ve bu durum yalnızlığa yol açabilir. Tarihte, yüksek IQ’ya sahip bireylerin sosyal izolasyon yaşadığı da bilinen bir gerçektir.
İkincisi, duygusal zekâ ile ilgili sorunlar da ortaya çıkabilir. IQ, duygusal zekâ (EQ) ile eş anlamlı değildir. Yüksek IQ’ya sahip bir birey, duygularını yönetmekte veya başkalarının hislerini anlamakta zorlanabilir. Bu durum da ilişkilerde çatışmalara neden olabilir.
Diğer taraftan, IQ’su 200 olan bir insan, bilim ve teknoloji dünyasında devrimsel değişiklikler yapabilirdi.
Karmaşık fizik teorilerini çözebilir, yapay zekâ alanında çığır açan buluşlara imza atabilir ve tıp alanında insanlığı kurtaracak tedavi yöntemleri geliştirebilirdi.
Tarihte yüksek IQ’ya sahip insanların, insanlığa büyük katkılar sağladığı bilinmektedir, fakat bu tür bir zekâ, aynı zamanda büyük bir sorumluluk getirir çünkü bu bireyler, yaptıkları keşiflerin etik sonuçlarını da düşünmek zorundadırlar.
Yüksek IQ, her ne kadar avantajlı gibi görünse de, beraberinde bazı zorluklar da getirebilir.
Bu bireyler, sürekli olarak zihinlerini meşgul etmek zorunda kalabilir. Basit rutinler onları sıkabilir ve bu durum, motivasyon kaybına neden olabilir. Ayrıca mükemmeliyetçilik eğilimi, yüksek IQ’ya sahip bireylerde yaygın bir özelliktir. Bu da hata yapma korkusu ve aşırı stres gibi sorunlara yol açabilir.
Tüm bunların yanında, bir bireyin aşırı zeki olmasının Tanrı’ya olan inancını kaybetmesine yol açabileceğine dair bazı kanıtlar vardır. Uluslararası Zekâ Araştırmaları Derneği Başkanı Earl Hunt, “Bir şeyleri akıl yürüterek öğrenebiliriz veya bir şeyi inançla kabul edebiliriz. Hepimiz çok iyi akıl yürütenler olsaydık, muhtemelen yaşam fenomeninin inanç temelli açıklamaları yerine akılcı açıklamaları tercih etme yönünde küçük bir değişim olurdu.” şeklinde yorumlamaktadır.
Ancak elbette bu durumu bilemeyiz; zira tarihte hem çok zeki hem de dindar olan insanların örnekleri de mevcuttur.
Yani süper zekâ, ne kadar büyüleyici olsa da insan olmanın getirdiği tüm karmaşıklıkları da beraberinde taşır. Belki de asıl mesele, zekâmızı nasıl kullandığımız ve onu insanlığın yararına nasıl dönüştürebileceğimizdir. Ne dersiniz?
