İlk Kez: Bir İnsan, Domuz Akciğeri ile Nefes Aldı!

Domuzdan insana organ nakli, yani xenotransplantasyonun büyüleyici potansiyeli, yeni bir sınır hattına ulaştı. İlk kez, genetik olarak düzenlenmiş bir domuz akciğeri, yaşayan bir insan vücuduna nakledildi.

Çin’deki araştırmacılar, Pazartesi günü Nature Medicine dergisinde yayımlanan bir çalışmada bu tıbbi başarıyı rapor etti. Genetik olarak düzenlenmiş sol akciğer, beyin ölümü gerçekleşmiş bir insanda dokuz gün boyunca hayatta kaldı. Ancak araştırmacılar, bu organların uzun dönem sürdürülebilirliğini sağlamak için daha çok çalışılması gerektiğini kabul etti.

Daha Fazla Organ İhtiyacının Aciliyeti

Son yıllardaki ilerlemelere rağmen, mevcut organ bağışçıları sayısı, acil organ ihtiyacını karşılamak için yetersiz kalıyor. Amerika’da 100.000’den fazla insan, bağışlanan bir organ için bekleme listesinde ve her yıl 5.000’den fazla kişi bu organları alamadan hayatını kaybediyor. İşte bu yüzden, bilim insanları xenotransplantasyonun vaat ettiği potansiyel hakkında on yıllardır umutlu.

Yine de bu yaklaşım sadece son yıllarda gerçeğe biraz daha yakın görünüyor, çünkü gen düzenleme alanındaki ilerlemeler sayesinde domuzları insan biyolojisine daha uygun hale getirmek mümkün oldu. Bu önemli değişikliklerden biri, domuzun kaslarında ürettiği ve insanların üretmediği alfa gal adlı şekeri yok etme kabiliyetidir.

Son yıllarda, bilim insanları genetik düzenlenmiş domuzlardan alınan böbrek, karaciğer ve kalpleri insana nakletmeyi başardı. Ancak bu yeni araştırma, genetik düzenlenmiş bir akciğer naklinin ilk kaydedilen örneği gibi görünüyor.

Yeni Ancak Kusurlu Bir Başarı

Şimdiye kadar insanlarda yapılan çoğu xenotransplantasyon çalışmasında olduğu gibi, araştırma beyin ölümü gerçekleşmiş bir kişiyi içeriyordu (araştırmacılara göre, bu durum dört ayrı değerlendirme ile doğrulandı). Bir domuzun sol akciğeri, 39 yaşındaki alıcıya nakledildi ve alıcıya bağışıklık baskılayıcı tedavi verildi. Daha sonra yeni akciğerin nasıl işlediği ve ev sahibinin bağışıklık tepkisi izlendi.

Araştırmacılar, akciğerin vücut tarafından anında reddedilmediğini, dokuz gün boyunca işlevsel şekilde hayatta kaldığını belirtti. Ancak bir gün içinde, kan akışının ani dönüşünün neden olduğu muhtemel akciğer hasarı gözlemlendi. Üçüncü ve altıncı günlerde, alıcının antikorlarının akciğeri aktif bir şekilde hasarladığı reddetme belirtileri fark edildi. Sonrasında biraz iyileşme olmasına rağmen, araştırmacılar dokuzuncu gün deneyi sonlandırmaya karar verdiler.

Bu araştırma ne kadar önemli olursa olsun, bulgular bu tür nakillerin klinik bir gerçeklikten ne kadar uzak olduğunu da gösteriyor.

Araştırmacılar, “Bu çalışma domuzdan insana akciğer xenotransplantasyonunun uygulanabilirliğini gösterse de, organ reddi ve enfeksiyonla ilgili büyük zorluklar sürüyor,” diye yazmış.

Xenotransplantasyon genel olarak hala gelişim aşamasında ve gerçek bir atılım henüz gerçekleşmiş değil. Doktorlar, genetiği değiştirilmiş böbrek ve kalpleri, az sayıda seçenek kalan terminal hasta alıcılar üzerinde deneysel olarak nakletmeye başladı. Ancak şu ana kadar, bu hastaların hiçbiri yeni organlarla birkaç aydan daha uzun süre hayatta kalamadı. Nisan ayında, örneğin, 53 yaşındaki Towana Looney, naklin dört ay sonrasında domuz böbreği bir zayıflık gösterdiğinde vazgeçti ve normal diyalize geri döndü.

Ancak bilim insanları, bu erken çalışmalar ve başarısızlıklardan çok şey öğrenmeye devam ediyor. Bu dersler, bir domuz organını insan kadar uygun hale getirecek gen düzenlemelerinin doğru karışımını ve bağışıklık reddine karşı bu organları koruyacak kesin ilaç rejimini belirlemeye yardımcı olacak. Ve teknoloji kesinlikle ileriye doğru adımlar atıyor.

Şubat ayında, Örneğin, Gıda ve İlaç İdaresi, iki şirket – eGenesis ve United Therapeutics – genetik olarak değiştirilen domuz böbreği nakillerinin faz I klinik denemeleri için insanlarda böbrek yetmezliği olan kişilerle ilgili çalışmalara devam etmeleri için izin verdi. Nisan ayında, eGenesis, karaciğer xenotransplantasyonu için ayrı bir faz I denemesi için daha fazla FDA onayı aldı.