Öksürük Şurubu İçeriği Demansı Yavaşlatabilir: Yeni Araştırmaların Şaşırtıcı Sonuçları!

Bugünün öksürük şurubu, yarının Parkinson hastalığı tedavisine dönüşebilir. İngiltere’de yapılan son araştırmalar, yaygın bir öksürük şurubu bileşeni olan ambroksolün Parkinson’un ilerlemesini yavaşlatabileceğini öneriyor.

St. Joseph’s Sağlık Merkezi’nde, araştırmacılar tam bir yıl süren ve 55 Parkinson hastasıyla yapılan küçük çaplı bir çalışmayı yürüttüler. İlaç güvenli bir şekilde tolere edilmiş ve insanların, özellikle de bu nörodejeneratif hastalığa genetik olarak daha yatkın olanların, semptomlarındaki stabilizasyonu sağlayabilmiş olabilir. Başka yerlerdeki araştırmacılar da ambroksolü Parkinson ve ilgili bunama tipleri için daha büyük ölçekte test etmeye başladı.

“Bu bulgular, Ambroksolün özellikle genetik riski olan kişilerde beyin fonksiyonlarını koruyabileceğini gösteriyor. Kısıtlı tedavi seçeneklerinin olduğu bu alanda umut verici bir yeni tedavi yolu sunuyor,” dedi çalışmanın yazarı, St. Joseph’s Sağlık Merkezi’nin araştırma kolu olan Lawson Araştırma Enstitüsü’nde görev yapan Stephen Pasternak, üniversiteden yapılan bir açıklamada.

Ambroksol, genellikle solunum yolu hastalığı yaşayan kişilerin balgamlarını temizleyip rahat nefes almalarını sağlamak için öksürük şurubunda kullanılır. Ancak son zamanlarda bilim adamları, bu maddenin Parkinson’un ana faktörlerinden biri olan anormal alfa-sinüklein birikimini hedef alabileceğini öne sürdüler.

Çalışmalar, ambroksolün beynin atık temizleme sistemini düzenleyen bir başka protein olan glukoserebrozidaz (GCase) seviyelerini artırabileceğini buldu. Parkinson hastalarında GCase seviyeleri düşerken anormal alfa-sinüklein seviyeleri yükselme eğilimdedir. Ayrıca, GCase fonksiyonunu etkileyen belirli genetik mutasyonlara sahip bireylerin Parkinson riski daha yüksek olduğu biliniyor. Bilim insanları, ambroksolün GCase’i artırarak, insanların alfa-sinüklein seviyelerini dolaylı olarak düşürebileceğini ve Parkinson’un ilerlemesini tersine çevirebileceğini veya en azından yavaşlatabileceğini umuyorlar.

Araştırmacılar, Parkinson ile ilişkili bunaması olan kişileri ya bir plasebo ya da yüksek dozda ambroksol almaları için rastgele seçtiler (günlük haplar şeklinde alınarak) ve 12 ay boyunca takip ettiler. Araştırmacılara göre, ilacın kullanımına bağlı herhangi bir ciddi semptom oluşmadı ve yaygın yan etkiler genellikle gastrointestinal idi. Plasebo alan kişiler, Parkinson’larının psikiyatrik semptomlarında kötüleşme yaşarken ve GFAP seviyelerinde bir artış olduğu görülürken (beyin hasarı kan markörü), ambroksol kullananlar sabit kaldı.

“Bu erken deneme, umut veriyor ve daha büyük çalışmalar için güçlü bir temel sağlıyor,” dedi Pasternak.

Ekipin bulguları, geçen ayın sonlarında JAMA Neurology dergisinde yayınlandı, ancak doğrudan bir başarı sayılmazdı. Örneğin, plasebo ve tedavi grupları arasında biliş açısından genel bir fark yoktu. GCase ile ilişkili genetik mutasyonlara sahip olanlar ilacı aldıklarında gelişmiş bilişsel fonksiyonlar yaşamış olabilirler, ancak örnek boyutları kesin bir sonuç çıkarmak için çok küçüktü.

Ne de olsa, ambroksol üzerindeki umutlar giderek artıyor. Parkinson ve GCase ile ilgili benzeri koşullar için üç değişik klinikdeneme şu an yürütülüyor. Bu denemelerin en büyüğünde, ambroksol, iki yıl süren bir süreçte 300’den fazla Parkinson hastasında test edilecek. Bu çalışmaların tamamlanması yıllar alacak, ancak başarılı olursa, ambroksol Parkinson’un tahribatını yavaşlatabilecek ilk tedavi olabilir.