Çarpıcı Araştırma: Antik Germen Savaşçıları Savaş Öncesi Uyuşturucu Mu Kullanıyordu?

Savaş hazırlığına nasıl başlardınız? Eğer Roma döneminde Kuzey Avrupa’da yaşayan bir Cermen savaşçı olsaydınız, belki de biraz uyarıcı kullanırdınız.

Polonyalı üç araştırmacıdan oluşan bir ekip -aralarında arkeolog Andrzej Kokowski ve Maria Curie-Sklodowska Üniversitesi’nden iki biyolog yer alıyor- Kuzey Avrupa’nın Roma İmparatorluğu sınırları dışında yaşayan Germenlerin savaş sırasında uyarıcılar kullandıklarını öne sürüyor. Kasım ayının 26’sında yayınlanan bu çalışmaDe Gruyter dergisinde yer aldı ve sadece Akdeniz medeniyetlerinin antik çağda uyuşturucu kullandığı fikrine meydan okuyor.

Hem arkeolojik hem de tarihsel kaynaklar, antik Yunanlıların ve Romalıların afyon gibi uyuşturucular kullandığını doğrularken, çalışma diğer çağdaş toplulukların da bu tür maddeler tükettiğine dair net bir kanıt sunmuyor (ancak Eski Mısırlıların psychedelik maddeler kullandığı biliniyor). Bu durum, birçok akademisyeni Germen kabilelerinin –antik Yunanlıların ve Romalıların tüm yabancılara verdikleri terim ile “barbarlar” olarak adlandırılırlar– alkol dışında uyarıcılar kullanmadığı sonucuna yöneltmiştir.

“Barbar dünyanın Roma döneminde gerçekten herhangi bir uyarıcı tüketimi olmadığını kendimize sorduk,” diye yazmış araştırmacılar. Doğrudan bir kanıt olmadığı için “dolaylı ipuçları aramaya karar verdiklerini” belirttiler.

Bu ipuçları, modern Almanya, İskandinavya ve Polonya gibi kuzey Avrupa’daki 116 Roma dönemi (yaklaşık M.Ö. yedinci yüzyıl ile M.S. beşinci yüzyıl) arkeolojik alanında savaşçıların kemerlerine takılı 241 küçük obje olarak ortaya çıktı. Bu objeler kaşık şeklinde eserler olup, çoğunlukla 1.57 ila 2.76 inç (40 ve 70 mm) arasında saplara ve 0.39 inç ile 0.78 inç (10 ila 20 mm) arasında küçük kaseler veya düz disklerden oluşmaktadır. Arkeologlar, bunları savaşla ilgili diğer eserler arasında ortaya çıkardı.

Sonuç olarak, arkeolog Andrzej Kokowski ve meslektaşları, Germen savaşçıların bu kaşık benzeri objeleri, önceki dönemdeki diğer medeni milletler gibi, savaş öncesi stresini azaltmak ve aşırı efor harcamaya hazırlanmak için uyarıcılar almak amacıyla kullanmış olabileceğini öne sürdüler. Esas itibarıyla, farklı bir tür cesaret iksiri olarak görülebilir.

“Savaşçılar, istedikleri etkiyi elde edebilmek ve aşırı doz alımını azaltmak için bu objeleri kullanarak doğru dozu ölçebilmiş olabilirlerdi,” diye belirtti araştırmacılar De Gruyter açıklamasında.

Teoriyi güçlendirmek için ekip, Germen kabilelerinin Roma döneminde yerel veya ticari yollarla erişebileceği olası uyarıcıları analiz etti. Liste, sıvı veya toz halinde alınabilecek haşhaş, kenevir, şerbetçiotu, güzelavratotu, banotu ve çeşitli mantarları içeriyor ve bu maddelerin tıbbi ve/veya ritüel amaçlarla da kullanılmış olabileceği çalışmada belirtiliyor.

“Çalkantılı dönemlerde uyarıcı kullanımının, daha önce varsayılandan çok daha yaygın olabileceğini” yazdı araştırmacılar çalışmada. Ayrıca, Kuzey Avrupalı insanların gerekli madde türlerini ve miktarlarını sağlamak ve dağıtmak için önemli bilgi ve organizasyon yetenekleri geliştirmiş olmaları gerektiğini de öne sürüyorlar. Ek olarak, uyarıcılara olan talep, savaş ekonomilerini daha önce bilinmeyen şekillerde harekete geçirmiş olabilir.

Sonuç olarak, Polonyalı araştırmacılar, Cermen halklarının savaşa girerken uyarıcı kullanma olasılığına dair büyüleyici bir hipotez sundular. Sonuçta, Roma lejyonerlerine karşı savaşmam gerekiyorsa, ekstra bir destekte neden hayır diyeyim ki?