İstenmeyen Kilo Alımı: İnsanlar ve Labradorlar Arasındaki Ortak Bağ

Sosyal, eğlenceli ve belirli bir gen varyantına sahipse kilo almaya daha meyilli olan nedir? Hem insanlar hem de Labrador köpekleri, anlaşıldı ki.

İngiltere’deki araştırmacılar, İngiliz Labrador Retrievers köpeklerinde obezite ile bağlantılı gen varyantları, yani “versiyonları” tanımladılar. Kötü haber şu ki, aynı geni insanlarda da buldular, bu da aşırı kilo alımıyla ilişkilendiriliyor. İyi haber ise, çalışmaya göre hem insanlar hem de Labradorlar, diyet ve egzersiz programlarını sıkı bir şekilde takip ederek kilo alımını önleyebilirler, bu araştırma 6 Mart’ta Science dergisinde yayınlandı.

Cambridge Üniversitesi’nden veteriner cerrah ve araştırmacı olan baş yazar Eleanor Raffan, bir üniversite açıklamasında “Köpekleri inceleyerek, onların yiyeceğe olan isteklerini sahiplerinin diyet ve egzersiz üzerindeki kontrolünden ayrı olarak ölçebilirdik. İnsan çalışmalarında, genetikten kaynaklanan iştahın ince kalmak için daha büyük bir irade gerektirdiğini incelemek daha zordur çünkü ikisi de aynı kişiyi etkiler,” dedi.

Ekibimiz, 241 Labrador’dan body fat (vücut yağ oranı) ölçtü, “açgözlülük” seviyelerini saptadı ve tükürük örnekleri topladı. Daha sonra bu köpeklerin vücut yağını, tükürük örneklerinde adım adım inceleyerek obezite ile ilişkili genetik bileşenleri belirlediler.

Tüm köpekler DENND1B adlı bir gene sahipken, araştırmacılar, DENND1B geninin başka bir varyantına—rs24430444—sahip olanların, bu gene sahip olmayan köpeklere göre yüzde 8 daha fazla vücut yağ oranına sahip olduğunu keşfetti. Araştırmacılar ayrıca köpeklerde obezite ile ilgili başka genler de belirledi; ancak DENND1B varyantı, en güçlü ilişkiye sahipti.

“Köpeklerin sahiplerinden yiyecek isteme miktarlarını ve seçici yiyiciler olup olmadıklarını ölçtük. Obezite ile bağlantılı gen varyantlarına sahip olan köpekler, daha yüksek bir iştah gösteriyordu. Bu durum, insanlarda da obezite riskinin yüksek olduğu kişilerde gösterilmiştir,” dedi çalışmanın ortak yazarı Natalie Wallis. Wallis, Cambridge Üniversitesi’nde fizyoloji, gelişim ve sinirbilim departmanında araştırmacıdır.

Aslında, Wallis ve meslektaşları, Labradorlar’da köpek obezitesiyle bağlantılı dört genle birlikte DENND1B genine işaret ettiler ve bunların insan obezitesinde de etkili olduğunu ortaya koydular. DENND1B, beyin leptin melanocortin yolaklarıyla ilgili olan ve vücudun enerji dengesini düzenleyen bir nöron ağıdır.

Ne yazık ki, “Bu genler, kilo kaybı ilaçları için hemen üzerinde çalışılabilecek hedefler değil, çünkü vücuttaki başka önemli biyolojik süreçleri kontrol ediyorlar ve müdahale edilmemeliler. Ancak sonuçlar, iştah ve vücut ağırlığını kontrol etmede temel beyin yollarının önemini vurguluyor,” dedi çalışmaya katılan Cambridge Üniversitesi’nden biyolog Alyce McClellan.

Ancak ekip, DENND1B varyantını taşıyan köpek sahiplerinin, sıkı bir beslenme ve egzersiz rejimi uygulayarak evcil hayvanlarında obeziteyi önleyebildiklerini, ancak bunun önemli bir çaba gerektirdiğini de not etti.

“Köpekleri incelememiz bize gerçekten güçlü bir şey öğretti: zayıf köpeklerin sahipleri ahlaki olarak üstün değildir. Aynı şey zayıf insanlar için de geçerlidir. Eğer obezite için yüksek bir genetik risk taşıyorsanız, bol miktarda yiyeceğin olduğu durumlarda fazla yiyip kilo almaya meyilli olursunuz, aksi takdirde kilo almamak için muazzam bir çaba sarf etmeniz gerekir,” dedi Raffan. Başka bir deyişle, obeziteyle bağlantılı DENND1B varyantına sahip insanlar kilo almaya yazgılı değiller, ancak kilo kontrolünü sağlamak diğerlerine göre daha zor olacak.

“Bu çalışma köpeklerin genetik olarak insanlara ne kadar benzediğini gösteriyor,” diye ekledi. “Köpekleri incelemek, bu özel gene odaklanmamıza vesile oldu ve bu, kendi beynimizin yemek davranışlarımızı ve enerji kullanımımızı nasıl kontrol ettiğini anlamamızda büyük bir ilerlemeye yol açtı.”

Bir dahaki sefere Labrador’unuz sizden yiyecek istiyorsa, onunla düşündüğünüzden daha fazla ortak yanınız olabileceğini unutmayın!