“İşin riskleri çok yüksek,” dedi, “çünkü bu bir yaşam ve ölüm meselesi.” Her hastanın anatomisi farklıdır ve hastalığın hastalarda değişen davranışları vardır.

“Cerrahi yapmadan önce BT taramaları ve MR’ları incelerim,” diyerek robotik kolları kontrol ettiğini belirtti Parekh. “Robotun ameliyatı kendi başına yapması isteniyorsa, tüm görüntülemeleri nasıl okuyacağını, BT taramaları ve MR’ları nasıl anlayacağını öğrenmesi gerekecek.” Ek olarak, robotların çok küçük kesi ile yapılan laparoskopik cerrahiyi de öğrenmesi gerekecek.

AI’nin bir gün asla yanılmayacağına inanmak zor çünkü hiçbir teknoloji mükemmel değildir. Elbette, bu otonom teknoloji araştırma açısından ilginç, ancak bir otonom robot tarafından gerçekleştirilen başarısız bir cerrahinin geri tepmesi muazzam olacaktır. Bir şeyler yanlış gittiğinde kim cezalandırılır, kiminki tıbbi lisansı iptal edilir? İnsanlar da hata yapabilir, ancak en azından hastalar, yıllarca eğitim aldıklarını ve bir şey yanlış gittiğinde hesap verebilir olduklarını bilerek içleri rahat edebilir. AI modelleri, insanların ilkel simülasyonlarıdır, bazen öngörülemez şekilde davranırlar ve ahlaki bir pusulaları yoktur.

Eğer doktorlar yorgun ve aşırı çalışıyorsa—araştırmacıların bu teknolojiyi neden değerli bulmasının bir nedeni— belki de bunlara neden olan sistemik sorunların ele alınması gerekmektedir. ABD’nin, alanın artan erişilemezliği nedeniyle büyük bir doktor sıkıntısı yaşadığı geniş çapta bildirildi. Ülke 2036 yılına kadar 10,000 ila 20,000 cerrah eksiği yaşayacak, bu da Amerikan Tıp Okulları Birliği‘ne göre.